فرار بزرگ!

بعضی چیزا هستن که ادم دلش میخواد ازشون فرار کنه ، یادم میاد من روز اول مدرسه که ابتدایی بودم و اولین روز مدرسه هم بود وقتی وارد سالن مدرسه منتهی به کلاس شدم دیدم که بعضی ها دارن گریه میکنن ، دلیلش رو نمی دونستم ، من قبل از اون هیچ آشنایی با مدرسه نداشتم و نه هیچ جایی مثل اون ، ترسیدم و من هم گریه کردم ، یادم نمی یاد بعدش چی شد ولی یادمه که تحت تاثیر جو اونجا قرار گرفته بودم .

یکبار دیگه هم درست یادم نیست که سر چه موضوعی از مسجد محل بخاطر ترس از کدوم کلاس یا معلمش زده بیرون و تنها چیزی که یادمه این بود که فرار کردم .میخوام کمی درباره فرار بنویسیم ، لطفا این موضوع رو شخصی نکنید ، چیزایی که میگم تجربیات شخصی منه

فرار گاهی خوبه چون بعدش وقتی که در اون موقعیت یا مشکل نباشی صرفا حس بهتری داری ، صرفا همین ، یا ترس و استرس ناشی از یک چیز باعث میشه به یه چیز دیگه پناه ببره ، مثل خوردن های استرسی که ادم سیرایی نداره ، پیچوندن مو به حدی که ممکنه مو از ریشه کنده بشه ، یا هر اتفاقی که خیلی زشت و بد باشه ادم انجامشون بشه اما فک کنه که خب با اینکار حس بهتری داره ، همه ی اینها یعنی فرار از مشکل و پشت کردن بهش و ترسیدن

یکسری موقعیت ها هم هستند که ادم دوست داره ازشون فرار کنه ، اما نمیتونه ، شاید اگه فرار کنه همه چیز خراب بشه ، خلاصه و در کل اینکه نمیتونه فرار کنه . من دقیقا تو همون موقعیت هستم . جدیدا وقتی که در این موقعیت قرار میگیرم قلبم میخواد از تو سینه در بیاد و شاید وایسه ، حس بدی دارم . چند وقت پیش خواب مادربزرگ مرحومم رو دیدم که بهم گفت تا فرصت زندگی داری ازش استفاده کن و من مرتب به این فکر میکنم که شاید اون خواب بخاطر غذایی بوده باشه که خوردم و شاید هم تذکر این نکته که فرصت زیادی برای زندگی برام نمونده.

بهر صورت ، هر چی که باشه ، چه فرصت زندگی داشته باشم و چه نه ، در موقعیتی هستم که نمی تونم ازش فرار کنم و شاید تصورش مثل این باشه که در کوچه ای باشین که پشت شما یک دیوار هست و تنها مسیرتون ، مسیر روبرو که انتهاش با یک تیر چراغ برق که سو سو میزنه خیلی معلوم نیست و اون تیر چراغ برق شاید تنها چراغ اون کوچست.

ادم تو موقعیت های ترسناک این مدلی دوست داره بشینه گریه کنه و اصلا هم ربطی نداره که بگی تو مردی و گریه چیه و این حرفا ، تو موقعیتی قرار میگیری که خود خوری میکنی ، اصلا بشینی ساعت ها زار زار گریه کنی ، هیچی نمیشه و باید با ترست یک روز ، یک جا ، روبرو بشی ...