راننده خوب!

اصولا" من از رانندگی خیلی خوشم نمی اومد ، دلیلش به زمانی برمیگرده که خواهر زندایی ما که یه نسبتی هم با مادربزرگم داشتن ( یعنی مادر اونا با مادربزرگم روابط فامیلی داشتن ) ، این بنده خدا دخترش تصادف میکنه ( البته ظاهرا" سر پیچ دختره میره سبقت میگره و میخوره به کوه و زخمی زیلی میشن و اون بنده خدا مادرشون مشکلی فشار خون داشته وقتی که ماشین می ایسته از ماشین پیاده میشه و وقتی مسافرای ماشین رو زخمی زیلی میبینه سریع زنگ میزنه خونشون تو شهر و اطلاع میده ولی بخاطر شوک روانی متاسفانه از دست میره - خدا بیامرزتش

من از رانندگی بدم می اومد چون میترسیدم نکنه خدای نکرده برای من هم اتفاق مشابهی بیفته و اتفاقا" این رو همون اول به پدر و مادر جان گفتم که رانندگی رو به این دلیل دوست ندارم ، اونا برگشتن گفتن اگه تو رانندگی نکنی ، خب ما سوار ماشین مردم میشیم ، رانندگی اونا چطوره مگه ؟ بعدا" دیدم ای دل غافل حق با اوناست ، به جای این که من سوار ماشین نشم و رانندگی نکنم ، سوار بشم و رانندگی بکنم منتها مثل آدمیزاد رانندگی کنم و خدایی هر سری رانندگی میکنم خودش یه درسه و حالا بابا هم گواهینامه اش یکساله شده و با هم میریم بیرون و تا رانندگی تو اتوبان و مسیر های شلوغ دستش بیاد.

اما 5 شنبه ای خواهری رو رسوندیم ساری ، بعدش چون سالگرد همون بزرگواری بود که صحبتش شد رفتیم تنکابن یه 6-7 ساعتی تو راه بودیم بعدش فردائیش برگشتیم تهران که اینم ناقابل 9-10 ساعتی تو راه بودیم بخاطر ترافیک و شلوغی جاده ، اما  تو این سفر یه اتفاق جالب افتاد ، من به ذهنم رسیده بود که یه جی پی اس ادم تو ماشین داشته باشه خوبه ولی رفتنی نتونسته بودم یه جی پی اس سخنگو فارسی پیدا کنم و تو مسیر ساری تنکابن اون همراهمون که راه بلد بودن یه تیکه حواسشون نبود ما میریم داخل شهر و میخوریم به ترافیک و شلوغی

بعدش که برگشتیم به پدر جان گفتم برو ببین اون همکارت که جی پی اس سخنگو داره چیه ؟ قیمتش چنده؟ مام بگیریم ، رفت و اومد و اسم برنامه اش رو داد و رفتیم به برنامه بهترش رو پیدا کردیم و امروز غروب جهت تست و بررسی بهش مسیر رو دادیم و زدیم به دل جاده! حالا اون اینطوری راهنمایی میکرد که ...

" 400 متر دیگه دست چپ باید بپیچی ...

رسیدی ، همین الن باید بپیچی ...

میدون رو دیدی ؟ برو داخل ، خروجی سوم رو برو بیرون ...

"

علم چه پیشرفتی کرده!