شغل پدر ...

پدر و مادر ادم دو فرشته ی زمینی و نعمتی هستند که همیشه برای داشتنشون خدا رو شکر میکنم ، مهم نیست که اونها وزیر و دکتر و رئیس جمهور و رهبر سازمان ملل و اینا هستن یا نه ، وجودشون و اینکه من ثمره عشق اونهام برام کافیه و خیلی دوستشون دارم و ابدا هم نمیذارم کسی بهشون حرفی بزنه که دلخور شن ، اما یه سری ها هستن ، یه سری ادمهای کمیاب و نادر و احتمالا در حال انقراض که کلاسشون خیلی بالاست اما از اخلاق مداری ، هیچی!

قضاوت هم دربارش نمیکنم و اتفاقی بود که افتاد منم بدون کم و زیاد فقط نقل میکنم.

--

یکی از دوستان خواهری یه شخصی رو معرفی میکنه و میگه خیلی ادم خوبیه ، گوینده رادیوئه و کلی صحبت که من تو رو بهش معرفی کردم اصن اوشون دیگه خدای رو زمین!خواهری هم میگه باشه ، یه صحبتی بکنیم تلفنی ببنیم این چجوریه ، تو تماس اول صحبت میکنن و صحبت به اینجا میکشه که اوشون میپرسن شغل پدر شما چیه ؟ میگه تو صدا و سیما هستن ، میگه چه عالی ، همکاریم پس ! دقیقا" شغلشون چیه ؟ میگه که کارگر هستن و کامل تفهیم میکنه که کدوم بخشه و اینا

طرف تا فهمید که شغل دقیق چی هست ، گوشی رو قطع میکنه ، وسط صحبت بدون هیچ خداحافظی ، خواهری فکر میکنه که شاید مثلا" خطش قطع شده و دوباره تماس میگیره ولی در تماس های بعدی ، کلا" اوشون تماس رو رد میداده و دیگه تماس خواهری جزئ بلاک محسوب میشده.

--

چی بگم آخه من!  یعنی اگه اوشون فهمید شغل پدر رو بعدش خیلی محترمانه میگفت که خوش بخت شین اینا و من به درد شما نمیخورم و این حرفا ، بهتر نبود یا تا فهمیدی شغل پدرشون چیه چون خودت رو تاپ کلاس بدونی و ملت و بقیه رو دون شان و شخصیت خودت باید اینطوری رفتار کنی ؟ امیدوارم کسی رو بخاطر خانوادش و اطرافیانش اینطوری باهاش رفتار نکنیم .