قانون سوم وبلاگنویسی! قسمت اول

سلام.

یکی از بحث های همین تکنولوژی فکر که حالا بعدا بهش می رسیم بحث ظرفیت هست و هر کسی ظرفیتی داره و اگه از یه اتفاق تجربه ای کسب کنه ، اگه اون اتفاق مجدد براش بیفته چون قبلا" ظرفیتش افزایش پیدا کرده خیلی معمولی باهاش برخورد میکنه.

مثلا" از خودم مثال میزنم و کم کم سراغ وب نویس هایی که تو این مدت باهاشون آشنا شدم میرم پس خیلی به خودتون نگیرین.

هر وب نویسی یه اخلاقی تو وب نویسی داره ، حالا نمیگم عموما" ها ، نسبیه ، مثلا من خودم چند تا پارامتر رو تو اینکه کدوم وبلاگ رو بخونم دخیل می دونم و حالا که انتخاب کردم که اونو بخونم شاید اول اولها یه کامنت بدم که بگم منم هستم ولی چون از اوناش نیستم که بگم هر پست یک کامنت ، گاها" میشه تو یه پست بیش از 2 کامنت بذارم و البته این 2 کامنت تعداد خط هاش برای وب نویس های مختلف ممکنه فرق کنه . یکی که تازه باهاش آشنا شدم تو کامنت اول بگم وای خدای من این مطلبت محشره و تو کامنت دوم نظرم    رو بگم.

البته طرف مقابل هم مهمه ، حالا بهر حال ،  تعداد کامنت ها متناسب با نسبت آشنایی و یا نسبت دوستی از اون وب نویس و یا اون مطلب بالا میره و خیلی روی کامنت هایی که میذارم خیلی حساسم و جوابش برام خیلی مهمه و اصولا با هر وبی که بگه من کامنت مذکر جماعت رو تایید نمیکنم اینا کلا برای من بلاکن و اصن سمتشون نمیرم و همینطور اون وب هایی که اونجا ، کامنت گذاشتنت درست مثل اینه که داری با  دیوار صحبت میکنی ، مثل وب یک عاقد و دقیقا این جمله صحبت با دیوار کامنت یکی از مخاطبین همونجا بود!

من اونجور جاها که جواب کامنتت رو نده اصن نه میرم و نه کامنت میذارم و البته همه وب ها اونطوری و بحث دیوار و اینا نیست ، بعضی وب ها کامنت میذاری و جواب کامنت رو تو وبت میدن و اینا هم اکیه ،  منتها کامنتام دیگه همون یکی دوتاست ، یه سری وب های دیگه هم هست که نوشته کامنت تایید نمیشه به دلایلی ، منتها چون قانونش برای عموم مذکر و مونث هست منم یه کامنت میدم جواب داد ، که میبینم اکی هست و اگه نداد که هیچی اونم برام بلاک محسوب میشه. پس تا اینجا گفتم حداقل 2 کامنت رو خودم تجربه اش رو دارم.

تعداد کامنت متناسب با ظرفیت وبلاگ خود وبلاگ نویس هم هست ، مثلا تعداد کامنت 3 رقمی در یک پست یا 5 رقمی ، خب کامل مشخصه دیگه ، طرف وبش اینقدر ظرفیت داشته که اینقدر کامنت جمع کنه ، تعداد کامنت وب خود من تو هر پست حداکثر 12 تاست ، خب ، ولی یه بزرگواری مثل این وبلاگ نویس ، این پتانسیل رو داره که 3 رقمی باشه تعداد کامنتش ( اینجا )

این 3 رقمش ، اما 5 رقمی که خودم به شخصه دیدم و گاهی با خودم میگم کاش یه عکس حداقل ازش میگرفتم ، وبی بود که مدیر اون وب اسمش نقطه ( . ) بود و اصن با همین اسم کامنت میذاشت ولی چون الان وبش دیگه نیست ، پس نمی تونم بهش کامنت بدم ولی بدونید که هر وبی ، ظرفیتی برای تعداد کامنتهاش داره.

اون ظرفیت اول مستقیم به خود وبلاگنویس مربوطه ، چطور می نویسه؟ چی می نویسه ؟ بعنوان مثال از پر مخاطب ترین وب ها یکیش مجرد نامه بود که اما مدیر وبلاگش دیگه حوصلشو نداشت و رفت به ورژن 2 و 3 که نهایتا همه چیز رو ول کرد اما تعداد 50 کامنت کف کامنت ها بود ،

 وبهایی مثل زن بابا ( کلیک )

سپیده خاطرات من ( کلیک ) 

وبلاگ پیچ و مهره ( کلیک )

خاطرات یک پزشک قانونی ( کلیک )

و ....

و خیلی از وبلاگ های دیگه ، اینا تعداد کامنتاشون هم 3 رقمی هست و هم  اینکه خود مدیرش کلاس نمیذازه که من نمی یام وبت و اونجا حس صحبت با دیوار رو نداری و اصن خوندن خود کامنتها صفای دیگه ای داره! چه دنیایی اونا دارن! حتما ظرفیتشو دارن که این تعداد کامنتو دارن دیگه ! پس دیدیم که هر مدیر وبی متناسب با ظرفیتش که چند تا پارامتر داره ، تعداد کامنتهاش هم متناسب با همون ظرفیته . ( البته این کاملا" نسبیه و نمیشه گفت که حالا چون یه وب 3 تا کامنت داره پس خواننده نداره بلکه برعکس 3 تا کامنت داره ولی بالای 80 خواننده داره که حسشون نیست کامنت بذارن و اون وب هایی که تعداد کامنتش اون رقم هست هم یه همچین داستانی داره).

حالا  سوال اینه ، آیا وبلاگ من اونقدر ظرفیت پیدا کرده که کامنت هاش هم  افزایش پیدا کنه یا اینکه نه ؟ اکه 12 تا شد 20 تا ، یا با خودم بگم وای چقدر کامنت ، مخصوصا فلانی و فلانی ! کامنتاش اصن رو مخمه !  وقتی که برای جواب میذارم دیگه انرژیمو میگره برای پست گذاشتن ؟