سمی که ناخواسته خوردم!

گمون نمیکنم که خراب شدن کیبوردم بی دلیل بوده باشه ، حکمت عجیب غریبی بود که امروز فهمیدم ، امروز برای خرید برای خریدن یه کیبورد به همراه مامان که اونم خرید خودش رو داشت ، با هم به سمت مرکز خرید رفتیم ، بعد خرید کیبورد و خرید مادری ، رفتیم به سمت نمایشگاه کتابی که تازه تو چادر و بصورت سر پوشیده شهرداری درست کرده بود.

غرفه های مختلفی داشت اما چیزی که اونجا بیشتر تو چشم بود 2 ردیف طولانی از کتاب های مختلف که یک ردیفشون تخفیف 20 درصدی و اون یکی تخفیف 50 درصدی داشت.( به مناسبت هفته بسیج بود ظاهرا)

از بین کلی کتاب اونجا ، 2 کتاب بودن که هی بهم چشمک میزدن و دست اخر تونستن مخ من رو بزنن و دستاشونو بگیرم و بیارمشون خونه . 2 کتاب از انتشارات نسل نو اندیش که یکی شون درباره عزت نفس و اون یکی هم درباره پاشنه اشیل بود ، هر کدومش رو تا یه مقداری خوندم ، نویسنده کتاب اول یه خانم دکتر ایرانیه که نکات جالبی در باره عزت نفس و مشکلاتی که خودش داشته رو گفته و بعد از خوندن چند صفحه به جمله ای رسیدم که ماتم برد از خوندنش ...

 

نوشته بود که کمال طلبی در یک چیز مثل سم می مونه و ادم ممکنه خودش اصلا  این رو نفهمه ، مثلا خودش زمانی که درگیر پایان نامه دکتراش بوده ، میخواسته که پایان نامه اش عالی باشه و این باعث شده بود که اونقدر درگیر جزئیات بشه که اصل یادش بره و زمانش هم از دست بره.

متاسفانه باید بگم که من هم ناخواسته این سم رو خوردم ... حالا باید تق کنم و حواسم بهش باشه ...

---------------------------------------------

+ جفت کتابها رو باید با دقت بخونم و بعدش حسابی از خجالتش دربیام